13 grudnia 1981 roku wprowadzono w Polsce stan wojenny, który trwał do 22 lipca 1983 r. Celem reżimu komunistycznego było zniszczenie wielomilionowego ruchu „Solidarności”. Wojskowy zamach stanu kosztował życie co najmniej kilkudziesięciu Polaków i drastycznie ograniczał życie codzienne. Stan wojenny w Polsce był jednym z najważniejszych i najbardziej kontrowersyjnych wydarzeń w historii Polski Ludowej, mający znaczny wpływ na dalszy rozwój sytuacji politycznej w kraju. Ruch Solidarność był jednym z najważniejszych ruchów społecznych w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej. Przeciwstawienie się Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w latach 80 wynikało z wielu czynników.
1.OGRANICZENIE WOLNOŚCI OBYWATELI :cenzura, kontrola mediów, ograniczenia podróżowania,
2.TRUDNOSCI GOSPODARCZE : w latach 80 Polska borykała się z poważnymi problemami gospodarczymi, inflacją, zadłużeniem zagranicznym i brakiem podstawowych towarów. 3.PRZEŚLADOWANIA POLITYCZNE: rząd stosował represje wobec opozycji politycznej, co obejmowało aresztowania, internowania, szykany i inne formy prześladowań, włącznie z morderstwami.
4.BRAK REPREZENTACJI POLITYCZNEJ : system polityczny PRL -u był scentralizowany, a władza skoncentrowana w rękach PZPR.
5.WZROST ŚWIADOMOŚCI SPOŁECZNEJ : dzięki działalności opozycji, jak również wymiany informacji w społeczeństwie, ludzie zaczęli zdobywać większą świadomość polityczną. Ta świadomość przyczyniła się do mobilizacji społeczeństwa do działań przeciwko reżimowi komunistycznemu.
- ZJEDNOCZENIE SPOŁECZEŃSTWA : ruch Solidarność, który powstał w 1980 roku był jednym z najważniejszych symboli oporu społecznego. Zrzeszał ludzi o różnych przekonaniach w dążeniu do wspólnych celów demokratycznych, socjalnych i gospodarczych. Stan wojenny w Polsce był wprowadzony 13 grudnia 1981 r. Była to decyzja Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) pod przewodnictwem generała Wojciecha Jaruzelskiego, który wówczas pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Centralnego PZPR.
Komunistyczny Rząd PRL obawiał się destabilizacji sytuacji w kraju, związanej z działalnością związków zawodowych i protestami społecznymi. Wiązało się ono z szeregiem ograniczeń obywatelskich, takich jak cenzura, ograniczenie wolności zgromadzeń, aresztowanie opozycjonistów i działaczy bez nakazu sądowego. Związek Solidarność został zdelegalizowany, a przywódcy aresztowani i internowani.
