🔴W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku władze komunistyczne wprowadziły w Polsce stan wojenny. Była to brutalna reakcja na rosnącą popularność „Solidarności” – ruchu, który dawał nadzieję na wolność i demokratyczne zmiany. Decyzja ta miała na celu zduszenie siłą wszelkiej opozycji i zachowanie monopolu władzy przez partię komunistyczną. ⚡️
🔴 Podczas stanu wojennego zginęło sto kilkadziesiąt osób, a kilka tysięcy działaczy „Solidarności” oraz innych niezależnych organizacji zostało internowanych. Grudniowej nocy na ulice polskich miast wysłano 70 tys. żołnierzy, 30 tys. milicjantów, kilkanaście tysięcy funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, 1750 czołgów, 1400 pojazdów opancerzonych oraz 500 wozów bojowych piechoty.
Wprowadzono powszechną cenzurę, która objęła media, przesyłki pocztowe oraz rozmowy telefoniczne. Każde naruszenie zakazów groziło surowymi karami. Obowiązywała godzina milicyjna od 22:00 do 6:00 rano, zakaz zgromadzeń i opuszczania miejsc zamieszkania. Na rogatkach miast powstały posterunki kontrolne. 🏫
Mimo represji, Polacy nie poddali się. Robotnicy, stoczniowcy i górnicy rozpoczęli strajki, które były brutalnie pacyfikowane przez Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej (ZOMO). Szczególnie tragiczne wydarzenia miały miejsce 16 grudnia 1981 roku w kopalni „Wujek”, gdzie ZOMO zastrzeliło dziewięciu górników, a 23 osoby zostały ranne. 💥
Stan wojenny został zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a ostatecznie odwołany 22 lipca 1983 roku. Był to jednak czas, który głęboko zapisał się w historii Polski, pozostawiając bolesne wspomnienia i blizny w narodowej świadomości. 🔹
🌟 Pamiętajmy o tych, którzy walczyli o wolność i demokrację. Nie pozwólmy, by zapomniano o tej tragicznej karcie naszej historii.
